Williams, Christianity and the Transformation of the Book: Origen, Eusebius and the Library of Caesarea, Cambridge Eppure, 2006

Paulus Constantinus Phrygio, Chronicum, Basel, 1534, sig. a3 v : ‘Deinde singulis regnis, quantum plausibile fuit, suas adscripsi, quae durante eo factae gestaeve fuere historias, ut quid con singulis regnis eodem tempore, qualis reipub. facies, cernere possis, & quae ab diversis autoribus scripta sunt, quasi tabula una ob oculos depicta habeas. Postremo quo omnibus facerem fidem, singulis historijs autores adiunxi, quot eandem historiam, ora tempore eodem scripsere, in quale momento incepere, mentre scribere desierunt, adnotavi.’.

For heretics, see, e.g., ibid., p. 271 on AD 88; p. 284 on AD 134; p. 285 at AD 138; p. 286 at AD 142. For verso colloque of per good Christian, oddly unchanged sopra tense from his source, see ibid., p. 290 at AD 181: ‘PANTAENVS Scholae ecclesiasticae Alexandrinae & doctoris officio praefuit, vir in omni eruditione eruditissimus. Una volta quo apud eos consuetudo antiquitus tradita, quae usque con hodiernum permanet, scripturarum divinarum doctores, inibi scholae ecclesiasticae haberi, viros duntaxat con scientia & eruditione probatissimos. Euseb. li. 5. ca. 10.’.

See Phrygio puro Beatus Rhenanus, 27 March 1533, sopra Briefwechsel des Beatus Rhenanus, di nuovo. Per. Horawitz and K. Hartfelder, Leipzig, 1886, pp. 414–15; Beatus Rhenanus to Boniface Amerbach, 14 April 1533, ibid., p. 415.

Grafton and M

Pantaleon, Chronographia (n. 35 above), sig. A3 v : ‘Neque hic communem morem Chronicorum secuti sumus, ut plerunque contenti essemus personam vel factum posuisse simpliciter, sed addidimus quoque omnibus et singulis fide dignos authores, unde verba nostra deprompsimus, quo minus inesset invidiae et plus fidei, et ut diligentiores etiam (sicubi minus suggerimenti omegle satisfieret) authores ipsos copiosius rem tractantes inspicere possent, causam et occasionem facti certius exploraturi.’.

Prior levante de enigma veteris populi: posterior recentes historias, praesertimque ecclesiasticas complectitur, Paris, 1567

On this side of Polydore’s rete di emittenti, see C. Atkinson, Inventing Inventors durante Renaissance Europe: Polydore Vergil’s De rerum inventoribus, Tubingen, 2007; C. Johnson, Cultural Hierarchy durante Sixteenth-Century Europe: The Ottomans and Mexicans, Cambridge, 2011; and H. Zedelmaier, Werkstatten des Wissens zwischen Renaissance und Aufklarung, Tubingen, 2015.

New York, New York Society Library, Z-Fo Sharp P197 C5577, p. 11: ‘Trogus histo. lib. de differ. , quae demonstrationes non postulat. Lucianus plane impius et Atheos, licet Christianam simplicitatem rideat, tamen per Prezioso sanzione narrat, quae ad historiam pertinent, et eius aetatis Christianorum quae mores essent non obscure indicat.’

New York, New York Society Library Z-Fo Sharp P197 C5577, ibid.: ‘Has Ceremonias etiam per Britanniam invenit [read: invexit] per en alijs Angliae monachis, ora prioribus erant contenti. Postea con Germaniam per Bonifacium, in questo luogo Germanorum episcopus appellatur, estque Mogunt. a reges ipsos. Postremo etiam sopra spaniam frutto muliebri irrepserunt.’.

Gilbert Genebrard and Arnoldus Pontacus, Chronographia sopra duos libros distincta. Book II has its own title-page: Secundus liber chronographiae, de enigma gestis a Christo cominciato ad nostra usque tempora. Id oriente ad annum 1567, Paris, 1567. See sig. P4 r : ‘Elias Romanae synagogae Iudaeorum praepositus cum tota sua familia fit Christianus, & per PP baptizatur prid. Idus Iunii 1566. Eodem an. eius exemplo Iudaei plures 300. fidem Christianam suscipiunt.’ On de Pontac, see J. Weinberg, ‘Chronology and Hebraism durante the Sistema of Joseph Scaliger: The Case of Arnaud de Pontac (Arnaldus Pontacus)’, durante For the Sake of Learning; Essays mediante Honor of Anthony Grafton, e. Verso. Blair and Verso.-S. Goeing, 2 vols, Leiden, 2016, I, pp. 39–54.

Genebrard and Arnoldus Pontacus, Chronographia, sig. Addirittura r : ‘Nihil con doctrina Catholica verso tempore Apostolorum ad hanc usque aetatem immutatum fuit, maxime Romae, notat Io. Calvinus institu. Gallic. lib. 4. cap. 2. sect. 3. & epist. ad Sadoletum. Statue tibi quaeso (inquit) ob oculos veterem illam ecclesiae faciem, qualem Chrysostomi aut Basilii aetate apud Graecos, Cypriani, Ambrosii, Augustini seculo apud Latinos extitisse ipsorum monumenta fidem faciunt.’.